Znajdź swój Błękitny Zamek i zacznij żyć!

Błękitny Zamek to miejsce Waszej ucieczki. Jest to miejsce, do którego przenosicie się ciałem i umysłem, kiedy czujecie się smutni, niepotrzebni, czy zagrożeni. Każdy tworzy sobie takie miejsce, gdzieś tam w zakamarkach umysłu, do którego ucieka, kiedy odczuwa taką potrzebę. Jeżeli ma się szczęście, swój Błękitny Zamek można odnaleźć też w świecie realnym i w nim zamieszkać. Znaleźliście więc swój Błękitny Zamek?

Valancy Stirling, główna bohaterka, skojarzyła mi się troszkę z kobietami ze świata Islamu. Jest co prawda względnie wolna i teoretycznie może robić, co tylko zechce, ale tak naprawdę jest więźniem swojej rodziny. Polega na ich osądach, stosuje się do ich zaleceń i robi to, co jej każą, bez względu na to jaką sama ma opinię na dany temat. A nie, poprawka, dziewczyna tak się przystosowała do tego życia, że nie wyraża swojego zdania i praktycznie nie wyrabia sobie swoich opinii.

Tytuł: Błękitny Zamek
   Autor: Lucy Maud Montgomery  
Wydawnictwo: Egmont
   Liczba stron: 280
   Cena: 24,99zł

Wszystko się zmienia, gdy Valancy dowiaduje się, że pozostał jej nie więcej jak rok życia. Dziewczyna postanawia odetchnąć pełną piersią i zmienić swoje życie. Zmienić je w taki sposób, żeby był to najlepszy rok jej życia, żeby dużo się śmiała i spełniała jako kobieta. A zaznaczyć trzeba, że nasza bohaterka ma już 29lat, jest starą panną i nigdy, żaden chłopiec, czy mężczyzna się nią nie zainteresował. Już wkrótce, Valancy, trafia jednak do swojego wyśnionego Błękitnego Zamku i dopiero tam rozwija swe skrzydła.

Seria Romantyczna. Szczerze? Nie przekonuje mnie to. Raczej nie moje klimaty, więc teoretycznie powinnam sobie odpuścić, ale nazwisko autorki sprawiło, że postąpiłam inaczej i dałam książce szanse. Czy dobrze postąpiłam? Lepiej chyba nie mogłam! Bardzo dobry tytuł, uwierzcie mi szczerze. Lektura skierowana raczej do kobiet, więc panom może się nie spodobać, ale dziewczyny, jeżeli tylko będziecie miały okazję to sięgnijcie po Błękitny Zamek!

Nareszcie mamy bohaterkę dojrzałą. Nie jakąś tam dwunastolatkę, czy osiemnastolatkę. Wreszcie możemy przeczytać o kimś starszym, komu niestety w życiu niewiele wyszło, kto chciałby żyć, ale komu zawsze wpajano, że to rodzina jest najważniejsza i to rodziny trzeba słuchać. Niestety mając taką rodzinę jak Valancy, ciężko jest być zadowolonym z życia i prowadzić je w taki sposób, w jaki by się chciało. Dorosła kobieta trzymana jest pod kloszem i traktowana jak dziecko. 

Nie wiem czy wiecie, ale ten tytuł powstał w 1926r. przez co wolny jest od aktualnych wpływów literackich. Wolny jest od tych wszystkich, powielanych schematów, które ujrzeć można w co drugiej książce. Zapewne dlatego tak dobrze czytało mi się tę książkę i zapewne dlatego po prostu się w niej zakochałam. Przepiękna, bardzo dobrze napisana historia z drugim dnem. O tak, morał tutaj jest ogromny i każdy z Was musi odkryć go sam. Ja Wam nie powiem, co tak naprawdę się wydarzyło, bo to już zadanie dla Was, by się tego dowiedzieć, ale biorę na siebie całą odpowiedzialność i jedyne co mogę powiedzieć to: PRZECZYTAJCIE TĘ KSIĄŻKĘ! :)